Ποιο μεσοπρόθεσμο...

Dear friend,

Περίμενες νέα από εμένα και βρήκα την ευκαιρία να στα πω, μαζεμένα. Δεν θα το πιστέψεις, αλλά εδώ η κοινωνία είναι συγκλονισμένη με τις τελευταίες εξελίξεις. Όχι, όχι, μη μπερδεύεσαι. Δεν μιλάμε ούτε για πολιτική ούτε για μεσοπρόθεσμο. Τα μέτρα λιτότητας δεν μας αγγίζουν πια. Κάτι ανώτερο! Το ελληνικό ποδόσφαιρο, αγαπημένε μου φίλε, τελικά είναι σάπιο. Πέσαμε από τα σύννεφα. Δεν μπορούμε να το πιστέψουμε. Σε ένα κράτος που όλα λειτουργούν μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας, να μας τύχει τώρα αυτό;

Εδώ και δύο μέρες άκουγα και διάβαζα ότι θα σκάσει βόμβα στο ποδόσφαιρο. Χάρηκα, αρχικά, γιατί σκέφτηκα, ότι παρόλο που δεν θα έχουμε να φάμε, θα θαυμάσουμε από Σεπτέμβριο ένα νέο ακριβοπληρωμένο «τεφαρίκι». Χαλάλι, είπα. Κλωτσάει στην τελική καλύτερα το τόπι από εμένα (και επίσης είναι άνδρας οπότε έχει το πλεονέκτημα). Η «βόμβα» όμως έσκασε και βγήκαν στη φόρα όοοοολοι οι στημένοι αγώνες αλλά και τα εμπλεκόμενα ονόματα.  Το δεύτερο, βέβαια, ήταν σαν τον γρίφο του Αϊνστάιν. Μας έβγαλαν την ψυχή να μας πουν τα ονόματα. Έβγαλαν στην αρχή τους συνήθεις ύποπτους. Ακους Μπέο. Μετά σκάει και ο Ψωμιάδης. Γελάς μέχρι θανάτου. Η Ε.Υ.Π. κάνει κάκιστη δουλειά, αν περίμενε να ακούσει τις συνομιλίες για να καταλάβει ότι στήνουν αγώνες. Από εκεί και πέρα, ακούς περιγραφές, διαβάζεις κάτι αρχικά Λ.Μ. και παίζεις «Μάντεψε ποιος».

Από το μεσημέρι και μετά, οι της Εισαγγελίας έριξαν και άλλα ονόματα στο τραπέζι (μήπως και πείσουν ότι κάνουν δουλειά) και εκεί να δεις κακός χαμός. Τι ότι θεωρούν τον πρόεδρο του Ολυμπιακού ύποπτο. Τι ότι αναζητείται ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού (ποιος απ'όλους θα μου πεις...). Τι ότι ένας παίκτης ποντάριζε τον μισθούλη του στα στημένα, για να τον διπλασιάζει, ώστε να μπορεί να βγάζει τα γκομενάκια στο Sisha και στο Mercedes. Και κλάμα οι γαύροι και οι βάζελοι.. Δεν τους νοιάζει για τον πρόεδρο, ούτε καν για τον παίκτη. Τους νοιάζει το κάζο του αντιπάλου. Θα ηχεί στα αυτιά τους «Ο δικός σου ο πρόεδρος είναι διεφθαρμένος. Ο δικός μου παναγίτσα» με ύφος γυμνασιόπαιδου που απαγγέλει την στιχομυθία, «Στον δικό μου δε χωράει, στο δικό σους κολυμπάει…».

Στο μεταξύ, είχα και την σπάνια ευκαιρία να διαβάσω τις μυστικές συνομιλίες των εμπλεκόμενων. Αναγνωρίζω στο Μάκαρο και στον Αχιλλέα το ύφος  - Πολύ σκληρός για να πεθάνει. Δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους.  «Τι μου τον έβαλες αυτόν τον μαλάκα στους αγώνες μου. Αν τον ξανά δω μπροστά μου θα τον βρείτε με τη σφυρίχτρα στον…» και άλλα τέτοια τσιτάτα. Στήσιμο από εδώ, στήσιμο από εκεί, στήσιμο και στις παρακάτω συνομιλίες. Και ξαφνικά, για ακόμη μια φορά, εμφανίζεται και μια άλλη συνομιλία. Γνωστός καλαθοσφαιριστής… διαβάζω στα sites και μπερδεύομαι. Που κολλάει καλέ ο μπασκετμπολίστας με τα χόμπιτ της ασπρόμαυρης; Με τον Μάκαρο κόλλησε. Εμ, οι κακές παρέες που θα έλεγε και η γιαγιά. Όχι δεν πόνταρε στα στημένα. Αυτός είχε άλλη κωλοπιλάλα. Ήθελε αναβολικά. Αρχίδια αναβολικά, εδώ που τα λέμε, αφού δεν βοήθησε ούτε ένα γ@μημένο πρωτάθλημα να πάρουμε. Και τι τα ήθελες τα φάρμακα από τον Μάκη ρε χρυσό μου. Υπάρχουν και οι original φαρμακοτρίφτες που το κάνουν χρόνια και με επιτυχία το συγκεκριμένο «άθλημα». Τι θα κάνουν αυτοί, θα πεινάσουν ρε συ Γιάννη;  Άσε που έπεφταν και πιο κοντά. Ένα τσιγάρο δρόμος αν μπεις κι από Αττική.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση, πάντως, είναι η απάθεια των αθλητικών δημοσιογράφων. Τα ήξεραν αυτοί, λέει. Χθες, πανηγύριζαν για το πρωτάθλημα ή/και υποστήριζαν τους κακαλάτους προέδρους, αλλά σήμερα είναι από το πρωί με τη φράση, «Δεν γαμιούνται κι αυτοί και το πρωτάθλημά τους;». Αποφάσισαν να δουν ότι η χώρα καίγεται από άλλα προβλήματα έβγαλαν τις παρωπίδες και είπαν να αλλάξουν και κατεύθυνση. Ναι αμέ! Να δεις που θα γίνουν όλοι πολιτικοί συντάκτες και θα ωρύονται σαν τον Στέφανο Χίο όλη μέρα και όλη νύχτα. Μη σου πω ότι θα τον ξεπεράσουν και σε γραφικότητα… (Ποιος είναι ο Χίος; Που να σου εξηγώ τώρα).


Υ.Γ. Αλήθεια εκεί στην Αμερική έχει συμβεί τίποτα εξίσου συγκλονιστικό;