[«Κεντρικό πρόσωπο» της τηλεόρασης ο αθλητισμός]
Όταν αθλητικά γεγόνότα, όπως ο τελικός του Champions League ή οι Ολυμπιακοί Αγώνες, λαμβάνουν χώρα, άνθρωποι απο διάφορα σημεία του πλανήτη στρέφουν το βλέμμα τους στους τηλεοπτικούς δέκτες. Αυτές τις στιγμές η προσοχή μετατοπίζεται απο τις καθημερινές δραστηριότητες της ζωής μας σε κάτι που φαντάζει συναρπαστικό και εντυπωσιακό.
Απο την πρώτη στιγμή που ο αθλητισμός μεταδόθηκε τηλεοπτικά, η ιδέα που πήγαζε απο το εγχείρημα ήταν να αντιπροσωπευθεί το γεγονός όσο πιο πιστά ή όσο πιο ρεαλιστικά γινόταν. Η ιδέα, με λίγα λόγια, ήταν να δοθεί στον θεατή μια εμπειρία που θα είχε κοινά γνωρίσματα με την πραγματική εμπειρία του γεγονότος.
Παρ’ όλα αυτά στη σημερινή εποχή και μέσω των μίντια, οι τηλεθεατές απολαμβάνουν κάτι περισσότερο απο αυτό που ο αθλητισμός, καθαυτός, μπορεί να προσφέρει κι αυτό γιατί η διαδικασία της εμπορευματοποίησης που καθοδηγεί τη σύγχρονη τηλεόραση έχει οδηγήσει τα αθλητικά γεγονότα να βασίζονται σε μια τηλεοπτική λογική παρά σε μια αθλητική λογική.
[«Σήμερα, ίσως, ο αθλητισμός χρειάζεται την τηλεόραση για να επιζήσει, παρόλο που ίσχυε ακριβώς το αντίθετο όταν όλα ξεκίνησαν» - Harry Coyle, διευθυντής αθλητικού προγράμματος, NBC]
Τα τηλεοπτικά μέσα και ο αθλητισμός έχουν συσχετισθεί απο την εμφάνιση των σύγχρονων μέσων. Το παράδειγμα του θεσμού του Champions League δείχνει πόσο έντονη έχει γίνει αυτή η αλληλεπίδραση. Ο ευρωπαϊκός αυτός θεσμός δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει χωρις την τηλεόραση και απο την άλλη πλευρά, τα δικτυα παγκοσμίως πληρώνουν υπέρογκα ποσά ώστε να αποκτήσουν τα δικαιώματα μεγάλων αθλητικών εκδηλώσεων με αποτέλεσμα να αυξήσουν τον βαθμό τηλεθέασης, τους θεατές τους και συνεπώς τα κέρδη τους μέσω των διαφημίσεων.
Το παράδειγμα της Αμερικής
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η τηλεόραση πάντα υπήρχε μέσα σε ένα σύστημα αγοράς, το οποίο επικεντρώνεται στην αξία της ψυχαγωγίας. Έτσι τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα έπρεπε να ανταγωνιστούν και αθλητικά κανάλια της καλωδιακής τηλεόρασης. Το 1979, το ESPN άρχισε να μεταδίδει αθλητικά γεγονότα δευτερευούσης σημασίας και χαμηλού κόστους σε μικρό αριθμό συνδρομητών. Σήμερα όμως, ανήκει στον όμιλο Walt Disney και αποτελεί ένα απο τα μεγαλύτερα καλωδιακά τηλεοπτικά δίκτυα στη χώρα με 76 εκατομμύρια τηλεθεατές. [1]
Τα οικονομικά στοιχεία των τηλεοπτικών αθλητικών θεαμάτων άρχισαν να ξετυλίγονται απο νωρις. Το 1970, τα τηλεοπτικά δίκτυα πλήρωσαν 50 εκατομμύρια δολάρια για να μεταδώσουν το εθνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (NFL) και 2 εκατομμύρια δολάρια για την μετάδοση του ΝΒΑ. Το 1985 αυτοί οι αριθμοί ανήλθαν στα 450 και 45 εκατομμύρια δολάρια αντίστοιχα. Αυτές οι μεγάλες αυξήσεις ήρθαν με την ανάπτυξη του δημόσιου ενδιαφέροντος για τα επαγγελματικά αθλήματα. Αλλά εξίσου σημαντικός ρόλο έπαιξε το γεγονός οτι τα τηλεοπτικά δίκτυα είδαν την αναμετάδοση των αθλητικών γεγονότων ως σφραγίδα θεσμικής υπεροχής στον χώρο του θεάματος.[2]
Μέσω, λοιπόν, αυτού του συστήματος της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού τα μεγάλα δίκτυα για να επιβιώσουν πολλές φορές δεν μένουν μόνο στις αναμεταδόσεις αλλά συνδέονται άρρηκτα με τα αθλητικά γεγονότα μέσω της αγοράς αθλητικών οργανισμών. Τρανά παραδείγματα o όμιλος Walt Disney που αγόρασε την ομάδα μπέιζμπολ California Angels και η γειτονική Milan που ανήκει στον πρωθυπουργό Μπερλουσκόνι μαζί με ενα μεγάλο αριθμό τοπικών τηλεοπτικών δικτύων.
Με αυτό τον τρόπο τα δίκτυα αποκτούν τον έλεγχο σε όλους τους τομείς του συστήματος στο οποίο ανήκουν με αποτέλεσμα ο αθλητισμός και τα τηλεοπτικά μέσα να κινούνται το ένα κοντά στο άλλο και να λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία με μοιραία και κοινή πορεία στο πέρασμα των χρόνων. Μια επιτυχημένη συνταγή με την οποία θα συνεχίσουν να πορεύονται και οι δυο πλευρές καθώς το στοιχείο της κάθετης ιδιοκτησίας [3] είναι χαρακτηριστικό της μετα-βιομηχανικής εποχής που διανύουμε.
[1] Freeman, Michael (2000) ESPN. The Uncensored History. Lanham: Taylor Trade Publishing. [2] Stanley J. Baran - Sports and Television (Chapter 6. Media) - The Business of Sports, Scott Rosner, CCNS, CCNS, Kenneth L. Shropshire, University of Pennsylvania - The Wharton School, Pennsylvania [3] Στη μικροοικονομία, ο όρος κάθετη ιδιοκτησία περιγράφει ένα τύπο διοικητικού ελέγχου. Οι κάθετα ενσωματωμένες επιχειρήσεις είναι ενωμένες μέσω μιας ιεραρχίας με έναν κοινό ιδιοκτήτη. 
