Cooking hater

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011




Μαγειρική…

Την αποφεύγω όπως ο Διάολος το λιβάνι. Δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα με το άθλημα και κάτι ήξερα που δεν του έδινα σημασία. Μην ακούσω την κλισεδούρα, «Άμα δεν πάνε και 2 φαγητά για πέταμα, δεν θα μάθεις…». Έχω φτιάξει ήδη 3 φαγητά (!) –και τόσα, πάλι καλά να λες- και ήταν αποτυχία. Τα δύο προηγούμενα δεν τα έτρωγε ούτε ο «συγχωρεμένος» σκύλος μου. Είχε προτιμήσει την κονσέρβα του, που τόσα χρόνια δεν άγγιζε. Φαντάσου! Το καλό για εκείνον ήταν ότι είχε εναλλακτική…
Επίσης, δεν είναι μόνο ότι δεν το έχω, είναι ότι βαριέμαι θανάσιμα. Απλώνεις τα υλικά στον πάγκο και αντί για αυτά σου έρχεται να κόψεις τις φλέβες σου. Τόση βαρβαρότητα δεν κρύβεται ούτε στο πρωινό ξύπνημα.

Με το σημερινό δεν ξέρω τι έφταιξε, ούτε και θα το ψάξω. Μια ώρα ανάγκης προέκυψε και αναγκάστηκα να μπω στον -μέχρι τώρα άγνωστο για μένα- χώρο της κουζίνας. Δεν είναι ότι δεν τρώγεται, αλλά δεν πετάω και τη σκούφια μου. Είπαμε, προέκυψε. Βασικά, λέω να αφήσω και κάνα πιάτο για την πολύ-αγαπημένη μανούλα που δεν μπορεί ακόμα να πιστέψει ότι Άννα και Κουζίνα είναι δύο έννοιες που δεν θα συναντηθούν ποτέ μεταξύ τους.
  • Το χειρότερο, λοιπόν, που μπορείς να μου κάνεις είναι να με βάλεις να μαγειρέψω. Βασανιστήριο!
  • Αποφάσισα, ότι σπιτικό θα ανοίξω μόνο με επαγγελματία Σεφ (ή wannabe –όλοι μου λένε ότι έχω ταλέντο στη μαγειρική- Σεφ)
  • Τελικά, μάγειρας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Είμαι η απόδειξη του θεωρήματος (όποιος έχει αντίθετη άποψη ευχαρίστως να του κάνω το τραπέζι!)
  • Αν είχα καλέσει τον καλό μου για γεύμα, θα ήμουν μια νέα χήρα.
  • Τουλάχιστον, είμαι καλή στη λάντζα. Οι κατσαρόλες, σαν καινούργιες. Καθρέφτης!
  • Θα υποφέρω στα «ξένα». Δεν τρώγονται που δεν τρώγονται τα φαγητά τους, θα έχω να συγκρίνω ποιο είναι χειρότερο…

READ MORE - Cooking hater