Σαν στο σπίτι τους?

Διεθνής Ημέρα για τους μετανάστες η 18^η Δεκεμβρίου, μια ημέρα αφιερωμένη σε περίπου 200 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν μακριά από την πατρίδα τους.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι – Μουν ενόψει της σημερινής ημέρας δήλωσε ότι η μετανάστευση όχι μόνο δεν προκαλεί την κρίση, αλλά είναι μέρος της μακροπρόθεσμης λύσης, μια πρόταση με την οποία πολλοί μπορεί να συμφωνούν θεωρητικά, αλλά δυστυχώς στην πράξη κάποιοι το ξανασκέφτονται.

Αυτά τα λόγια ηχούν ωραία στα «δημοκρατικά» αυτιά μας αλλά τις δύσκολες στιγμές, όπως για παράδειγμα σε περίοδο οικονομικής κρίσης, οι μετανάστες καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα. Ας αναλογιστούμε πόσες φορές έχουμε κατηγορήσει αυτούς τους «ξένους» για τις δουλειές που δεν βρίσκουμε, για τα λεφτά που μας τρώνε και για χίλια δυο κακά που μας συμβαίνουν?

Αυτές τις στιγμές όμως κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να σκεφτεί ότι η σωστή κοινωνία, που διέπεται από σωστούς θεσμούς και αξίες, θεωρεί ενεργό κομμάτι της τους μετανάστες, δεν τους περιθωριοποιεί και το μεγαλύτερο επίτευγμά της έρχεται όταν καταφέρνει να τους προσαρμόσει κάτω από τη δική της κουλτούρα.

Απο την άλλη όμως, η κοινωνία που γενικά κλείνει τα μάτια της στα προβλήματα θα βρει το εύκολο θύμα της και θα φορτώσει τα προβλήματα της σε αυτό. Θα πείσει έναν ολόκληρο λαό, που δεν έχει μάθει να σκέφτεται, ότι τη σήμερον ημέρα μας φταίνε οι μετανάστες που δεν βρίσκουμε δουλειά και όχι η αδυναμία του κράτους. Θα σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι ο «φιλήσυχος» λαός που κινδυνεύει από την εισβολή των αλλοδαπών κακοποιών στοιχείων και ταυτόχρονα θα αγνοείς τους εγχώριους μεγαλοαπατεώνες. Θα σοκαριστείς περισσότερο από το άκουσμα μιας ληστείας σε ψιλικατζίδικο από αλλοδαπούς, παρά από τη ληστεία ενός ολόκληρου κράτους από γραβατωμένους

Με λίγα λόγια λοιπόν (και απαντώντας έμμεσα στον τίτλο), όχι δεν τους κάνουμε να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους και αυτό θα πρέπει να μας προβληματίζει ιδιαίτερα. Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η μετανάστευση για τους περισσότερους δεν αποτελεί επιλογή αλλά ανάγκη επιβίωσης. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι τα πράγματα είναι ρευστά και το μέλλον τόσο αβέβαιο για όλους μας που ίσως μια μέρα και η δική μας μοναδική επιλογή να είναι η μετανάστευση.

                                    

Ας αρκεστούμε σε αυτή την ιδέα για σήμερα…