Αυτά είναι παιχνίδια!

Δεν θυμάμαι πόσο καιρό είχα να δω έναν αγώνα μπάσκετ και να μην μπορώ να κάτσω σε μια θέση, από την υπερένταση που έβγαζε το παιχνίδι… Ίσως από το Μουντομπάσκετ του 2006, όπου η Ελλάδα ήταν παρούσα στους ημιτελικούς της διοργάνωσης.

Αυτή τη φορά, η Σερβία και η Τουρκία ανέλαβαν το έργο να μας δώσουν μια «γεύση» από το άθλημα στα καλύτερά του. Ο δεύτερος ημιτελικός από την αρχή μέχρι το τέλος του κράτησε το ενδιαφέρον στα ύψη και κανείς δεν μπορούσε με ευκολία να προβλέψει το νικητή. Τι καλύτερο απ’ αυτό!

Η οικοδέσποινα Τουρκία κατάφερε να επικρατήσει με 83-82 της Σερβίας, σε μια αναμέτρηση που όπως σωστά παρατήρησε και ο σχολιαστής της ΕΡΤ, ήταν στα όρια – ή και πέρα από τα όρια – του φάουλ. Αναμενόμενο, από μια άποψη, καθώς η διαιτησία πάντα ευνοεί τη διοργανώτρια χώρα. Γι’ αυτό το λόγο και η ομάδα του Ντούντα έδωσε το 110% του εαυτού της.

Το σίγουρο είναι ότι από το συγκεκριμένο παιχνίδι μας μένει, τελικά, το ταλέντο που έβγαλαν οι παίκτες στο παρκέ, καθώς δεν «εγκλωβίστηκαν» αποκλειστικά στα συστήματα των  προπονητών τους, αλλά και το «σκάκι» ανάμεσα σε Τάνιεβιτς και Ίβκοβιτς, με τον δεύτερο να παίρνει τάιμ άουτ στα τελευταία 5” και να στήνει παγίδα σε τόσο μικρό χρόνο, με το αποτέλεσμα, παρόλα αυτά, να τον αδικεί.

Αυτό όμως είναι το μπάσκετ και έτσι γουστάρουμε να το βλέπουμε!